Ramazan-ı Şerif’te padişahın huzurunda yapılan tefsir derslerine “Huzur Dersleri” denirdi. Ramazan ayına ve Osmanlı sarayına has olan bu dersler bir mukarrir, sayıları 7 ile 15 arasında değişen muhataplardan oluşurdu. Mukarrir ders anlatır, muhataplarsa ders konularını usulünce dinleyerek tartışmaya açardı. Bu tartışmalar genelde Kadı Beyzâvî Tefsiri üzerinde olurdu. Önceki dönemlerde de yapılan Huzur dersleri, Sultan III. Mustafa döneminde mutad hale getirilmişti. 1759’dan itibaren mütemadiyen gerçekleştirilen bu dersler, Ramazan ayında pazartesiden perşembeye, öğle namazından ikindi namazına kadar yapılır, ikindi namazından sonra padişahın hareme çekilmesiyle son bulurdu. Huzur dersleri son Halife Abdülmecid dönemine kadar devam etmiştir.