Şeyh Seyyid Cemâleddin Yahya b. Bahâeddin Şirvânî-yi Bâkuvî (v. 1464) tasavvuf tarihinin Anadolu’ya uzanan mühim bir köşetaşıdır. İslam maneviyat mekteplerinden olan Sühreverdiyye, Ebheriyye, Zâhidiyye ve Halvetiyye yollarının kendisinde birleştiği şahıstır. Bilâhare esas olarak erkânını sürdürdüğü “Tarîkat-ı Aliyye-yi Halvetiyye”nin şemsiyesi altında toplayabileceğimiz pek çok tarikat şubesi de kendisinden neşv ü nemâ bulacaktır. Halvetî tarikatının esas kurucusunun İbrahim Zâhid Gilânî (v. 1282) mi yoksa Pîr Ömer el-Halvetî (v. 1350) mi olduğu konusunda farklı fikirler varsa da yaygın kanaat ikincisi olduğu yönündedir. Pîr Ömer Efendi tenhada zikrullah ile meşgul olmak ve sürekli halvet çıkarmaktan dolayı “Halvetî” lâkabıyla tesmiye edilmiştir. Hatta onun bu uzlet ve halvet halinden aldığı zevkten dolayı irşad makamına geldiği halde posta oturup derviş kabul etmediği rivayet edilir. Nakledildiğine göre kırk erbaini peşpeşe çıkarınca mânâda Hz. Peygamber Efendimiz (sas) tarafından bazı tarikat sırları kendisine verilmiştir. Kendisinin kırk erbaini bir ağacın kovuğunda çıkardığı söylenir.
Devamı Derin Tarih Eylül Sayısında…
