Yavuz Sultan Selim devrinden başlamak üzere Osmanlı Devleti’nin güneydoğu Asya’daki İslâm devletleriyle ve Müslüman topluluklarla münasebetleri asırlarca devam etti. Bugün nüfusun çoğunluğunu Müslümanların teşkil ettiği Endonezya ve Malezya’nın hükmü altındaki adalarda kurulan İslâm devletleri Osmanlılardan askerî yardım almış; kendilerini İstanbul’daki halife sultanlara bağlı hissetmiş, yüzyıllarca Osmanlı’nın halife sultanlarını kendilerine önder ve bir melcegâh olarak görmüşlerdir.
Osmanlı Güneydoğu Asya Müslümanlarının Manevî Sığınağıydı
