Hıristiyanlık 4. yüzyıldan itibaren her zaman bir devletin himayesinde olacak şekilde yayılmıştır. Bu durum hem Doğu, hem de Batı Hristiyanlığın gelişiminde görülür. Her ne kadar Batı Hıristiyanlığı 16. yüzyıldan itibaren Protestanlık ve Katoliklik diye ikiye ayrılmış olsa da, her iki kilise de himayesi altında oldukları ülkelerin sömürgeleştirme faaliyetlerinde görev alacaklardır. Bu konuda Katolik kilisesinin ‘Ablası’ kabul edilen Fransa’nın sömürgeleştirme faaliyetinde bu kilisenin katkıları yadsınamaz. Akdeniz’in Katolikleştirilmesi faaliyetleri özellikle Fransızların Kuzey Afrika’yı sömürgeleştirme projeleri ile daha da hız kazanmış; Cezayir Başpiskoposu Charles Lavigerie (1825-92) ve kurduğu Beyaz Pederler (Les Pères Blancs) teşkilatı bu projede büyük rol oynamıştır.