Cumhuriyet’in ilk yıllarında camiler sadece ibadet mekânı değildi; halkın irfanını besleyen, inancı ve gelenekleri koruyan sessiz birer kale olarak varlığını sürdürüyordu. Kapatılan ya da amacı dışında kullanılan camiler bir vâkıa olarak önümüzde dursa da, özellikle 90’lı yıllara kadar mevlidler, vaazlar, halka dersleri hatta tekke faaliyetleri için de ev sahipliği yapan bu mekânlar, geçmişle bugün arasında sessiz bir köprü vazifesi üstlenmişti.
Devamı Derin Tarih Eylül Sayısında…
