Efendimiz’e (sas) nübüvvet geldiğinde ona cephe alanlar arasında Ebu Süfyân da vardı. Nihayet oğlu Muâviye ile birlikte Mekke’nin fethi sırasında Müslüman oldu. Muâviye’nin, Resulullah’a kâtiplik ve onun vefatının ardından Suriye üzerine gönderilen dört ordudan birinde komutan yardımcılığı yaptığını biliyoruz.
Hz. Ömer (ra) zamanında önce Ürdün, sonra Şam valiliğine getirilen Muâviye, Hz. Osman (ra) döneminde Suriye genel valiliğine atandı. Hz. Ali (ra), hilafetinin başlangıcında Hz. Osman’ın diğer valileri gibi onu da görevinden azledecekti. Ancak Muâviye, Hz. Osman’ın katilleri cezalandırılmadıkça Hz. Ali’ye biat etmeyeceğini belirtiyor, üstelik bu tavrından taviz verecek gibi de görünmüyordu.
Yazışmalar bir sonuca bağlanamayınca iki liderin kuvvetleri Sıffin’de karşı karşıya geldi. Küçük çaplı çatışma ve ateşkeslerin ardından Hz. Ali’nin ordusu toplu taarruza geçti (miladi 657 yılındayız).
Gece gündüz aralıksız devam eden çarpışmalar Amr b. el-Âs’ın teklifiyle Muâviye tarafının Hz. Ali’nin ordusunu Kur’an’ın hakemliğine davet etmesi ve ardından meselenin tahkime götürülmesi (ihtilafın Kur’an’a göre çözülmek üzere hakemlere havalesi) kararıyla sona erdi. Bundan sonra mücadele diplomatik kanallarla ve zaman zaman sıcak temaslarla devam edecekti.
Devamı Derin Tarih Kasım Sayısında…
